Zorgen overheidsbestedingen voor extra banen?
Samenvatting
Overheidsuitgaven zijn vaak mede gericht op het creëren van banen. Dit artikel presenteert een eenvoudig model om werkgelegenheidseffecten in kaart te brengen van een bestedingsimpuls door de overheid. Het model houdt er rekening mee dat geschikte arbeid niet altijd beschikbaar is. Op de lange termijn tendeert de arbeidsmarkt naar evenwicht. Als er extra banen worden gecreëerd, gaan de lonen stijgen, waardoor later elders banen verdwijnen. Tegelijk zal het arbeidsaanbod stijgen.
Uit twee casestudies blijkt dat de omvang van het werkgelegenheidseffect afhankelijk is van de sectoren waar de uitgaven gedaan worden, en van de conjunctuur. De Nederlandse bijdrage aan de productie van de Joint Strike Fighter (JSF) laat zien dat investeringen door de krappe arbeidsmarkt voor technici vooral leiden tot verschuiving van werkenden. Daarentegen leiden subsidies voor energiebesparing in de gebouwde omgeving tot een forse inzet van werkloze bouwvakkers.
Overheidsbestedingen leiden niet alleen tot een lagere werkloosheid, maar ook tot een hogere productiviteit omdat werknemers naar productievere banen verschuiven. En er zijn kosten mee gemoeid. Voor een totaalbeeld van de effecten is daarom een maatschappelijke kosten-batenanalyse nodig.
Onbeperkt toegang tot het online archief?
Wilt u dit artikel en alle andere artikelen in het archief onbeperkt kunnen lezen?
Log in of neem een abonnement.
© 2009-2021 Uitgeverij Boom Amsterdam
De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912.
Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).
No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.