Een leven lang leren in Nederland
Samenvatting
Een leven lang leren staat al jaren hoog op de internationale en nationale politieke agenda. Het werd in 2000 als belangrijke pijler opgenomen in de zogenoemde Lissabon-strategie, die als doel had Europa één van de meest dynamische en concurrerende kenniseconomieën ter wereld te maken. In 2010 werd de Europese strategie op het gebied van onderwijs en opleiding voortgezet. Uit de Adult Education Survey (AES) van CBS over het verslagjaar 2016 blijkt dat twee op de drie werkenden een werkgerelateerde opleiding of cursus hebben gevolgd in de afgelopen twaalf maanden. De deelname aan opleidingen en cursussen is het hoogst onder 25- tot 35-jarige mannen, hoogopgeleide vrouwen en onder werkenden met een vast dienstverband. Het is vooral in de bedrijfstakken verhuur en handel van onroerend goed, financiële dienstverlening en overheid dat men zich laat bijscholen en datzelfde geldt voor de grote bedrijven. De informatie die werkenden over opleidingen en cursussen ontvangen, is meestal afkomstig van een onderwijsinstelling of de werkgever. Niet alle werkenden die scholing voor het werk zouden willen, nemen daaraan daadwerkelijk deel. De zorg voor gezin of huishouden is daarbij de meest genoemde belemmering. Informeel leren komt vooral voor onder degenen die nog relatief kort werkzaam zijn in hun functie.
Onbeperkt toegang tot het online archief?
Wilt u dit artikel en alle andere artikelen in het archief onbeperkt kunnen lezen?
Log in of neem een abonnement.
© 2009-2021 Uitgeverij Boom Amsterdam
De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912.
Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).
No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.
Nummer 4, jaargang 36
